Het platform Mijn Leven 2.0 bestaat inmiddels 4 jaar en heeft in die tijd verschillende diensten ( (zie beschrijving hieronder) ontwikkeld. Alle diensten die Mijn Leven 2.0 aanbiedt, zijn gericht op het faciliteren van een “Prettig leven met een ziekte of lichamelijke beperking”. De diensten dragen bij aan het verruimen van de “kijk” die iemand heeft op het leven met een lichamelijke beperking én faciliteren het ondernemen van acties die het leven met een lichamelijke beperking prettig maken. Bij de ontwikkeling van de diensten is gebruik gemaakt dan bestaande wetenschappelijke evidentie.
1) De website, video’s, social media en online ontmoetingen schetsen een genuanceerd beeld over het leven met een lichamelijke beperking en faciliteren de motivatie en het vertrouwen in de eigen mogelijkheden tot het op ondernemen van acties om een prettig leven te realiseren
De zelfdeterminatie theorie van Deci en Ryan geeft richting aan de onderwerpen die in de verhalen en berichten aan de orde komen. Deze theorie laat namelijk zien dat wanneer mensen zich autonoom, competent en sociaal verbonden voelen mensen beter kunnen omgaan met stress. De wijze waarop de berichten worden vormgegeven wordt verder gevoed door positieve psychologie en positieve gezondheid; berichten gaan over het versterken van de eigen mogelijkheden en talenten . Daarnaast maken we zoveel mogelijk gebruik van rolmodellen, ervaringsdeskundigen die hun verhaal, ervaringen en tips willen delen.
2) De mini-coaching “Stap in je leven 2.0’ is gericht op het faciliteren van gedrag, namelijk, het ondernemen van acties om het leven prettig te maken. De kern is dat naarmate er meer ‘motivatie’ en ‘vertrouwen in de eigen mogelijkheden’ is, de kans dat het beoogde gedrag wordt ondernomen groter is (theorie van gepland gedrag). De mini-coaching helpt mensen om hun motivatie om te zetten naar actie, het overbruggen van de ‘intention-behaviour gap’. Hierbij maken we gebruik van evidence based gedragsverandertechnieken zoals beschreven in “Theory and Technique tool” en “Behaviour change wheel “ van het centrum voor gedragsverandering van University College London. In de mini-coaching wordt o.a. gebruik gemaakt van de technieken action- en copingplanning. Daarnaast maken we gebruik van de zelf-effectiviteitstheorie van Albert Bandura. Uit onderzoek met deze theorie blijkt dat het horen en zien van goede voorbeelden van mensen die in een vergelijkbare situatie, bijdraagt aan het vergroten van het vertrouwen in de eigen mogelijkheden en dat daardoor de kans dat iemand actie gaat ondernemen vergroot wordt. Ervaringsdeskundigen fungeren als rolmodel en faciliteren het herwinnen van het vertrouwen in de eigen mogelijkheden tot het realiseren van een prettig leven
3) De support-zoeker sluit aan op de kwaliteitsstandaard psychosociale zorg bij somatische ziekte waaruit blijkt dat cliënten de weg naar psychosociale zorg niet weten te vinden en beveelt aan om op regionaal niveau het zorgaanbod in kaart te brengen. De support-zoeker biedt een innovatieve tool waarin mensen die leven met ziekte en/of lichamelijke beperking zelf kunnen zoeken in het (regionale) aanbod van psychosociale hulpverleners en hulp naar steun die bij ze past (eigen regie).
4) Ervaringsdeskundige vrijwilligers. Het initiatief Mijn Leven 2.0 biedt mensen die leven met ziekte en of lichamelijke beperking, de gelegenheid om als vrijwilliger een bijdrage te leveren. Mensen hebben een aangeboren neiging om betekenisvol te zijn, bezig te zijn met interessante dingen en te zoeken naar verbintenissen tussen zichzelf en de wereld. Onderzoek laat zien dat het leveren van een maatschappelijke en zinvolle activiteit bijdraagt aan een toename van de kwaliteit van leven.
Alle diensten worden zoveel mogelijk middels vragenlijsten geëvalueerd en zonodig verbeterd.
Om te zien of Mijn Leven 2.0 ook kostenefficiënt is, is er een maatschappelijke businesscase (mBC) gemaakt. Op basis hiervan is geraamd dat elke euro die in Mijn Leven 2.0 wordt geïnvesteerd naar verwachting € 1,04 oplevert. De financiële winst zit met name in het verminderen van stress en spanning, stellen van een goede hulpvraag aan een hulpverlener, voorkomen van een bezoek aan de huisarts, fysiotherapeut en/of hulpverlener in de GGZ.